Натрапіў на прасторах інтэрнета неяк на свой студэнцкі артыкул “Юрыдычны бок ведаўскіх працэсаў у Вялікім княстве Літоўскім у XVI - XVIII стст.”, апублікаваны ў 2011 годзе ў зборніку Гродзенскага ўніверсітэта “Рэха мінуўшчыны”. Пабачыць можна тут, пакрытыкаваць - у каментах.


( Read more... )

Пятніца. Начальства з немалой часткай супрацоўнікаў з’ехала ў Гродна на музейны форум, у напаўпустых кабінетах - мір ды спакой. Чым заняцца двум малодшым навуковым супрацоўнікам у вольную хвілінку на працоўным месцы? Правільна! Перабіраць матэрыялы перапісу 1897 года па Мінскай губерніі, а ў прыватнасці - па Нясвіжу.

Дык вось, у выніку навуковых ( Read more... )

На службе ў царкве маленькі хлопчык вялікімі вачыма глядзіць на святара ў святочным убранні, спрабуе зазірнуць за царскія вароты (прынамсі, я некалі намагаўся), раптам тузае маму за руку.
- Маам! А дзе Бог жыве?
- Бог? - дзівіцца мама. - На небе, канешне.
- Ды не, вось гэты бог! - асцярожна тыцкае пальчыкам у бок бацюшкі.
- А-а-а! Гэты бог жыве каля ( Read more... )

Лягла сняжынка
На тваю цёплую далонь.
Лаві, іх няшмат!

 Стары-стары-стары верш. Яшчэ школьных часоў, калі паездка ў Менск для мяне была амаль як падарожжа Марка Пола... Так, свет тады быў большым і загадкавейшым.

Мы ішлі між барваў лесу,

Між калючых злых хмызоў.

Раз сустрэлі паэтэсу,

Раз - абоз у сто вазоў.

Нам абоз не па дарозе,

Паэтэсам - іншы шлях,

Вось і скачам - на марозе,

Пад дажджом, на злых вятрах

( Read more... )

(Па матывах ірландскай легенды)

Зялёны дзірван ахутаў туман,

Ірландыю вораг затузаў:

Сёння французы цясняць англічан,

Пасля - англічане французаў.

Рэфрэн

Наш Роры з маленства прывык працаваць,

І танчыць найлепш, і жартуе.

Ды стрэльбу узяў, пайшоў ваяваць -

Ірландыю Роры ратуе!

І кожны змагар, ірландскі ваяр

Забыўся на эль ( Read more... )